Ευαγγελική περικοπή για την Κυριακὴ Γ' Ματθαίου, 01/01/1970

Ματθ. στ´ 22 - 33

Οι μέριμνες του βίου και η αναζήτηση της Βασιλείας του Θεού

22 Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· 23 ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. Εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;

24 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.

25 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; 26 Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; 27 Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;  28 Καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· 29 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. 30 Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; 

31 Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; 32 Πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. 33 Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

Απόδοση στη Νέα Ελληνική

22 Λυχνάρι για το σώμα είναι το μάτι. Αν λοιπόν το μάτι σου είναι απλό (απονήρευτο), όλο το σώμα σου θα είναι γεμάτο φως. 23 Αν όμως το μάτι σου είναι πονηρό, τότε όλο το σώμα σου θα είναι βυθισμένο στο σκοτάδι. Συμπέρασμα: Αν το "φως" σου είναι σκοτάδι, τότε το σκοτάδι σου πόσο θα είναι;

24 Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί δύο αφεντικά ταυτόχρονα. Γιατί ένα από τα δύο θα γίνει: 'Ή τον ένα θα τον απεχθανθεί· και έτσι θα αγαπήσει τον άλλο. 'Η από τον ένα θα «πιαστεί»· και έτσι τον άλλο θα τον καταφρονήσει. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν είναι δυνατό να υπηρετεί κανείς Θεό και Μαμωνά* ταυτόχρονα.

25 Γι’ αυτό λοιπόν σας το λέω: Μήν αφήνετε τον εαυτό σας, να σας πιάνει αγωνία σχετικά με τη «ζωή» σας, για το τι θα φάτε και τι θα πιείτε, μήτε σχετικά με το σώμα σας, για το τι θα φορέσετε! Δεν είναι ανώτερη η ζωή από το φαϊ; και το σώμα, από το ρούχο; 26 Ρίχτε μια ματιά στα πουλιά που πετούν στον ουρανό. Δεν σπέρνουν. Δεν θερίζουν. Δεν μαζεύουν τρόφιμα σε αποθήκες. Και όμως, ο Πατέρας σας τα τρέφει! Δεν το καταλαβαίνετε, ότι γι΄ Αυτόν εσεις διαφέρετε πολύ από τα πουλιά; 

27 Και ποιός από σας θα μπορέσει ποτέ, όσο κι αν το κάμει στόχο του, να αυξήσει το ανάστημά του κατά ένα πήχυ; 28 Και γιατί "χαλάτε τον κόσμο", για το τι θα φορέσετε; Ρίχτε μια ματιά στα κρίνα του αγρού. Ιδέτε, πώς μεγαλώνουν!  Ούτε στη δουλειά σκοτώνονται, ούτε με υφάσματα και ραψίματα ασχολούνται. 29 Μα σας το λέγω: Ακόμη και ο Σολομών, που είχε τόση δόξα, ποτέ του δεν ντύθηκε σαν ένα από αυτά. 

30 Αν λοιπόν το χορταράκι του αγρού, που υπάρχει μόνο για "σήμερα", και "αύριο" το ρίχνουν στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει τόσο όμορφα, πόσο πιο πολύ θα φροντίσει να ντύσει εσάς όμορφα, ολιγόπιστοι! 

31 Μη, λοιπόν, καταλαμβάνεστε από αγωνία για το: τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα φορέσουμε! 32 Αυτά, -όπως το ξέρετε- είναι τα θέματα που απασχολούν τους ανθρώπους που ζουν χωρίς Θεό! Μα ο ουράνιος Πατέρας σας το ξέρει ότι όλα αυτά τα χρειάζεστε στη ζωή. 33 Γι΄ αυτό, εσείς σαν πρώτο και κύριο αίτημά σας, να έχετε, να σας δώσει ο Θεός τη βασιλεία Του και το έλεός Του, και τότε όλα αυτά θα σας τα δώσει και χωρίς να τα ζητάτε! 

* Λέξη αραμαϊκή: τα χρήματα. Τα χρήματα όταν δεν τα χρησιμοποιούμε για τη δόξα του Θεού, τα χρησιμοποιούμε για την απώλειά μας, με οδηγό το διάβολο.